Αν δεν έχεις κάποιον να πεις ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ διάβασε αυτό!

H Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας είναι μέρα εορτασμού της μητρότητας και των ευχαριστιών προς τη μητέρα, μια γιορτή με αρχαιοελληνικές αναφορές στην λατρεία της θεάς Κυβέλης, της μητέρας των θεών, όπως την προσφωνεί ο Πίνδαρος («Κυβέλα, Μάτερ θεών»).
Στη σύγχρονη εποχή, η Αμερικανίδα κοινωνική ακτιβίστρια Άννα Μαρία Τζάρβις (1864-1948) ήταν αυτή που είχε πρώτη την ιδέα να καθιερωθεί μια ιδιαίτερη ημέρα προς τιμή της μητέρας με τις προσπάθειές να καρποφορούν τελικά στις 9 Μαΐου του 1914, όταν ο τότε Αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Γουίλσον υπέγραψε προκήρυξη, σύμφωνα με την οποία η Ημέρα της Μητέρας καθιερωνόταν ως εθνική εορτή τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.
H Τζάρβις επέλεξε το λευκό γαρύφαλλο ως το λουλούδι-σύμβολο της Ημέρας της Μητέρας, επειδή «το λευκό του χρώμα συμβολίζει την αλήθεια, την αγνότητα και τη φιλευσπλαχνία της μητρικής αγάπης· το άρωμά του, τη μνήμη και τις προσευχές της».

Έκτοτε, πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου (14 Μαΐου 2023).
Κάτι που συχνά λοιδορείτε στον εμπορικό χαμό της γιορτής είναι όλα αυτά τα παιδιά που δε θα ευχηθούν σε κανέναν. Ξεχνάμε ότι η γιορτή της μητέρας είναι μία πολύ δύσκολη και βαριά μέρα για μερικούς συνανθρώπους μας. Μερικές μητέρες εγκαταλείπουν τα παιδιά τους, μερικές αφήνονται στη δύνη του εθισμού, κάποιες είναι έγκλειστες, μη ξεχνάμε ότι μία μερίδα είναι ανάπηρες ή ψυχικά άρρωστες. Και φυσικά, κάποιες μητέρες είναι νεκρές.
Δε θέλουμε να χαλάσουμε την ημέρα όλων των μητέρων που με τόση χαρά γιορτάζουμε, αλλά να ρίξουμε φως στα εκατομμύρια των ανθρώπων που είναι μέλη ενός συλλόγου στον οποίο δεν ζήτησαν ποτέ να είναι μέρος, των «ατέρων». Θέλουμε να θυμίσουμε σε όσους είναι χωρίς μητέρα πώς είναι εντάξει να κλαις καθώς συναντάς «οδηγούς δώρων για τη μαμά», ενώ έχεις κλειστεί σε μία προσωπική καραντίνα μόνος σου, στο σπίτι. Είναι αποδεκτό να ζηλεύεις ανθρώπους που σχεδιάζουν κλήσεις και βόλτες με τη μαμά τους. Επιτρέπεται να περάσεις τη μέρα κουλουριασμένος σε μια μπάλα στο κρεβάτι σας κλαίγοντας καθώς αναρωτιέσαι πώς εξελίχθηκε έτσι η ζωή. Δεν έχει σημασία αν είναι έξι μήνες ή 16 χρόνια. Είναι υγιές να επιτρέπεις στα συναισθήματά σου για τη μαμά σου να υπάρχουν αυτήν την ημέρα, όποια κι αν είναι αυτά.

Για τα παιδιά που έχουν επιβιώσει από ψυχικά ή σωματικά τραύματα, η Ημέρα της Μητέρας μπορεί να αναζωπυρώσει τα συναισθήματα της απόλυτης απόρριψης που βίωσαν στην πρώιμη ζωή. Και θα επανεμφανιστούν όλες οι κρυφές και καταπιεσμένες σκέψεις όπως:
«Αν η ίδια η μητέρα μου δεν με αγαπάει, ποιος θα μπορούσε;»
«Αν μπορούσε να με εγκαταλείψει αυτή , ποιον να εμπιστευτώ;»
«Χωρίς τη μαμά μου εδώ, ποιος θα με φροντίσει;» και
“Χωρίς αυτήν, ποιος είμαι;”
Είναι σύνηθες να πιστεύουμε ότι φταίμε για την αρνητική συμπεριφορά εκείνων που υποτίθεται ότι μας αγαπούν. Ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά που δεν ήταν σε θέση να εκφράσουν λεκτικά τα συναισθήματά τους και να κατανοήσουν πλήρως την ψυχική ασθένεια, την κατάχρηση ουσιών και τον θάνατο.

Πίσω από όλα τα λουλούδια, τις χαρές , τα δώρα, τα χαμόγελα κρύβεται και μία άσχημη αλήθεια – δεν είναι όλες οι μητέρες διαθέσιμες ή ικανές να μας αγαπήσουν όπως τις χρειαζόμαστε και πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η γιορτή της μητέρας μπορεί να είναι δύσκολη για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που δεν έχουν μαμά. Όσοι έχουν μεγαλώσει από γιαγιάδες ή ανάδοχες μητέρες ίσως δεν θέλουν και δεν αντέχουν να αναγνωρίσουν τη βιολογική τους μητέρα την Ημέρα της Μητέρας.
Οπότε φέτος, θα θέλαμε να αναπτύξουμε καλύτερους τρόπους για να προσεγγίσουμε αυτές τις γιορτές που να επικυρώνουν τις εμπειρίες εκείνων που έχασαν τη σχέση με το άτομο που τους έφερε στη ζωή.

1. Αναγνωρίστε, με λόγια και πράξεις, ότι η γιορτή της μητέρας μπορεί να είναι δύσκολη για κάποιον που γνωρίζετε. Αυτή η δήλωση από μόνη της μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο.

2. Αντί να αποφεύγετε το θέμα της μαμάς τη γιορτή της μητέρας, αγκαλιάστε το. Ρωτήστε αν θέλουν να μιλήσουν για αυτήν. Φέρτε χαρούμενες αναμνήσεις, επικυρώνοντας παράλληλα τις οδυνηρές αναμνήσεις.

3. Εάν μια μητέρα δεν είναι πλέον στη ζωή ή στη ζωή του παιδιού, μπορείτε να συμμετάσχετε σε ένα χόμπι που αγαπούσε ή να επισκεφθείτε κάπου που της άρεσε να πηγαίνει.

4. Φτιάξτε μια κάρτα ή γράψτε ένα γράμμα στη μαμά παρόλο που δεν θα το λάβει. Το να δημιουργήσουμε κάτι για τη μαμά μας μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε σκόπιμοι και συνδεδεμένοι με το πνεύμα της. Μας βοηθά να γνωρίζουμε ότι κάναμε κάτι για να αναγνωρίσουμε την ύπαρξή της, αντί να το αγνοήσουμε.

5. Καλέστε έναν φίλο ή μέλος της οικογένειας χωρίς μαμά τη γιορτή της μητέρας για να πείτε ότι τον/την σκέφτεστε. Μοιραστείτε τις ιστορίες σας για τη μαμά τους και ενημερώστε τους ότι σας λείπει επίσης.

6. Δεν θα μπορέσετε ποτέ να σταματήσετε τον πόνο της απώλειας της μητέρας, αλλά μπορείτε να είστε ένα δοχείο για αυτό όταν αρχίσει να ξεχειλίζει. Να είστε πρόθυμοι να ακούσετε και να είστε παρόντες με τα συναισθήματα που γεννιούνται όταν η Γιορτή της Μητέρας πιέζει την πληγή του ατόμου.