Αφράτα μουστοκούλουρα με πετιμέζι

Το φθινόπωρο μας ήρθε και έκανε αισθητή την παρουσία του με την πρώτη σύντομη βροχή. Εποχή που αρχίζει ο τρύγος. Τα αμπέλια είναι γεμάτα από τα ώριμα πλέον σταφύλια και η συλλογή τους ξεκινά ήδη από τα τέλη του Αυγούστου. Κεχριμπαρένιες και ρουμπινένιες ρόγες λάμπουν κάτω από το φως του ήλιου και ο πολύτιμος θησαυρός τους είναι έτοιμος να αξιοποιηθεί. Σαν κόσμημα το κάθε τσαμπί που φοβάσαι να τα αγγίζεις, ξεδιαλέγουμε προσεκτικά μία μία τις ρόγες για να ετοιμάσουμε τις νόστιμες παρασκευές. Φυσικά το κρασί είναι το πρώτο αγαθό που μας χαρίζουν και έπειτα συνεχίζουμε με τις επόμενες συνταγές. Από γλυκό σταφύλι, αποξηραμένη σταφίδα, μαρμελάδα, λικέρ και…πετιμέζι. Το σκούρο, παχύρρευστο σιρόπι, πραγματικό ελιξίριο, πολύτιμο φάρμακο που φτιάχνεται βράζοντας απλά τον μούστο. Θέλετε να μάθετε τις ευεργετικές του ιδιότητες και που το χρησιμοποιούμε;

Ακούστε λοιπόν με προσοχή. Το πετιμέζι συγκεντρώνει όλες τις θρεπτικές ουσίες του σταφυλιού αποτελώντας άριστη και πλούσια πηγή σιδήρου κατάλληλο για αναιμίες. ΄Έχει καταπραϋντικές δράσεις για τον λαιμό και λειτουργεί ως αντικαταθλιπτικό, καλά ακούσατε. Το χρησιμοποιούμε για μαρινάρισμα τόσο στην μαγειρική, συγκεκριμένα με ξύδι βαλσαμικό σε γλυκόξυνες σάλτσες και σαλάτες, όσο και στην ζαχαροπλαστική ως γλυκαντική ουσία στα ροφήματα, στο γιαούρτι, στα μουστοκούλουρα και ως σιρόπι στις σπιτικές τηγανίτες, βάφλες, κρέπες. Σας τα πρότεινα όλα, δε νομίζω να υπάρχει κάποιο παράπονο;

Αυτή την εποχή, που λέτε, στο σπίτι του παππού μου γινόταν πραγματικά πανήγυρι. Θυμάμαι που είμασταν πιτσιρίκες με την αδελφή μου και βοηθούσαμε στο πάτημα των σταφυλιών. Αρχικά γινόταν σε δύο τεράστια, ξύλινα βαρέλια. Σιγά σιγά όμως για εξοικονόμηση χρόνου και κόπου έκανε την εμφάνισή του, το ιστορικό, για όλη την οικογένεια, αγροτικό. Ο παππούς έστρωνε ένα μεγάλο νάιλον στην καρότσα του αγροτικού, έριχνε όλα τα σταφύλια και τότε ξεκινούσε ο ξέφρενος χορός! Απαραίτητο αξεσουάρ… οι μαύρες λαστιχένιες μπότες. Ο πατέρας μου, ο θείος μου, η αδελφή μου και εγώ ξεκινούσαμε το ασταμάτητο χοροπηδητό επάνω στην καρότσα. Οι αναμνήσεις μέσω των εικόνων, των αρωμάτων και των μυρωδιών χαράχτηκαν τόσο βαθιά μέσα μας που κάθε φορά αναπολούμε εκείνες τις στιγμές με μεγάλη αγάπη. Αγάπη για το κάθε τι σπιτικό και αγνό.

Η μητέρα μου έπαιρνε τον φρέσκο μούστο και το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν η μουσταλευριά. Όλοι περιμέναμε με αγωνία! Το «κερασάκι» στη τούρτα ξέρετε ποιο ήταν; Το πασπάλισμα με λίγο τριμμένο αμύγδαλο ή τριμμένο καρύδι. Τα λόγια είναι φτωχά μπροστά στη γεύση αυτής της «κρέμας». Την σκυτάλη έπαιρνε ο παππούς που μετά το φτιάξιμο του κρασιού και του τσίπουρου, σειρά είχε το πετιμέζι. Ένα σφηνάκι από αυτό ισοδυναμεί με μία ενεργειακή ενδυνάμωση. Άλλο πράγμα σας λέω! Με το πετιμέζι η μητέρα μου έφτιαχνε τα μουστουκούλουρά της. Αυτό έμαθα και εγώ με τη σειρά μου. Οικογενειακώς, για αυτά τα πεντανόστιμα, αφράτα και καραμελένια μουστοκούλουρα χρησιμοποιούμε πετιμέζι. Μοιράζομαι μαζί σας αυτή την σπιτική, οικογενειακή συνταγή ευελπιστώντας να την αξιοποιήσετε και να κάνετε τους γύρω σας χαρούμενους προσφέροντάς τους ότι πιο αγνό παίρνουμε από τη φύση.

Υλικά:

Επί το έργον:

Στον κάδο του μίξερ ρίχνουμε όλα τα υγρά υλικά προσθέτοντας τη ζάχαρη. Εφαρμόζουμε το εξάρτημα του γάντζου και ανακατεύουμε καλά σε χαμηλή ταχύτητα μέχρι να λιώσει λίγο η ζάχαρη. Έπειτα προσθέτουμε το μπέικιν πάουντερ, τις βανίλιες, το αλάτι, την κανέλα, το γαρύφαλλο, το μοσχοκάρυδο και τα 780 γρ. αλεύρι. Ανακατεύουμε αργά μέχρι να σχηματιστεί μία ζύμη. Αφαιρούμε το εξάρτημα του γάντζου και με το χέρι ζυμώνουμε για λίγο. Αν κολλάει πολύ στα χέρια μας τότε προσθέτουμε και τα υπόλοιπα 20 γρ. Η ζύμη πρέπει να είναι μαλακή, αφράτη χωρίς να κολλάει. Προσοχή, δε βάζουμε παραπάνω αλεύρι από την δοσολογία γιατί θα σκληρύνουν τα μουστοκούλουρα. Παίρνουμε το ταψί του φούρνου, στρώνουμε λαδόκολλα και πλάθουμε κουλουράκια σε ότι σχήμα επιθυμούμε. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς κελσίου στον αέρα για 20 λεπτά. Αν τα θέλουμε πιο τραγανά τα ψήνουμε για άλλα 5 λεπτά. Όταν είναι έτοιμα τα αφαιρούμε και τα απλώνουμε στη σχάρα του φούρνου. Αφήνουμε να κρυώσουν για 5 λεπτά και μετά τα σκεπάζουμε με μία πετσέτα για να κρατηθούν μαλακά. Τα φυλάσσουμε σε αεροστεγές δοχείο.

Συμβουλή: Μπορούμε αντί για κανονική ζάχαρη να χρησιμοποιήσουμε μαύρη. Επίσης μπορούμε να εμπλουτίσουμε τη ζύμη μας με σταφίδες και καρύδια.

Καλά μαγειρέματα!

Από την Ελένη Καπνιά